Zakres
W niniejszej części Normy Międzynarodowej ISO 19901 podano ogólne wymagania dla określenia i stosowania warunków meteorologicznych i oceanograficznych (metocean) dla projektowania, budowy i operacji konstrukcji morskich wszystkich rodzajów używanych w przemyśle naftowym i gazowniczym.
Wymagania te podzielono na dwa szerokie obszary:
‒ odnoszące się do określenia warunków środowiskowych w ogóle, łącznie z parametrami metocean wymaganymi do właściwego ich opisu;
‒ odnoszące się do charakterystyki i wykorzystywania parametrów metocean dla projektowania, budowy i operacji konstrukcji morskich.
Opisane warunki środowiskowe i parametry metocean są następujące
‒ ekstremalne i nienormalne wartości parametrów metocean, które powtarzają się w podanych okresach powrotu, znacząco dłuższych niż projektowany okres użytkowania obiektu,
‒ długoterminowe rozkłady parametrów metocean w postaci kumulacyjnych, warunkowych, brzegowych i łącznych statystyk parametrów metocean,
‒ normalne warunki środowiskowe, których wystąpienia można się często spodziewać podczas projektowanego okresu użytkowania obiektu.
Parametry metocean mają zastosowanie do
‒ określenia działań i skutków działań dla projektowania nowych konstrukcji,
‒ określenia działań i skutków działań dla oceny istniejących konstrukcji,
‒ oceny szczegółowej ze względu na miejsce ruchomych jednostek morskich,
‒ określenia ograniczających warunków środowiskowych, okien pogodowych, działań i skutków działań dla sytuacji przed i po użytkowaniu (tj. wytwarzanie, transport i instalacja lub likwidacja i usuwanie obiektu) oraz
‒ działanie platformy, gdzie jest to właściwe.