PN-EN ISO 18589-6:2022-01 - wersja angielska
Bez VAT:
117,30 PLN
Z VAT:
144,28 PLN
Pomiary promieniotwórczości w środowisku -- Gleba -- Część 6: Całkowita aktywność alfa i beta -- Metoda badania z zastosowaniem przepływowego licznika proporcjonalnego
Zakres
W niniejszym dokumencie przedstawiono metodę umożliwiającą oszacowanie całkowitej radioaktywności alfa- i beta emiterów obecnych w próbkach gleby. Dotyczy to przede wszystkim systematycznych inspekcji opartych na pomiarach porównawczych lub wstępnych badań terenowych, aby kierować personelem badawczym zarówno w zakresie wyboru próbek gleby do pomiarów jako priorytetowych, jak i do wdrożenia przy określonych metodach analizy.
Całkowita radioaktywność α lub β zasadniczo różni się od sumy skutecznych radioaktywności obecnych radionuklidów, ponieważ zgodnie z zasadami, do wszystkich emisji alfa przypisuje się tę samą skuteczność zliczania alfa, a do wszystkich emisji beta przypisuje się tę samą skuteczność zliczania beta.
Gleba obejmuje skały ze skały macierzystej i rudy, a także materiały i produkty budowlane, wyroby garncarskie itp. wykorzystujące naturalnie występujące materiały promieniotwórcze (NORM) lub pochodzące z procesów technologicznych z wykorzystaniem technologicznie ulepszonych naturalnie występujących materiałów promieniotwórczych (TENORM), np. wydobywanie i przetwarzanie piasków mineralnych lub produkcja i stosowanie nawozów fosforowych.
Metody badań opisane w niniejszym dokumencie mogą być również stosowane do oceny całkowitej radioaktywności alfa i beta-emiterów w szlamie, osadzie, materiałach budowlanych i produktach stosując odpowiednią procedurę pobierania próbek [2] [3] [4] [5] [7] [8].
Dla uproszczenia, termin „gleba” użyty w niniejszym dokumencie obejmuje zbiór elementów wymienionych powyżej.
