Zakres
W niniejszym dokumencie opisano zasady pomiaru aktywności 90Sr w równowadze z 90Y i 89Sr, czystymi radionuklidami emitującymi promieniowanie beta w próbkach gleby. Przedstawiono różne metody separacji chemicznej do wytwarzania źródeł strontu i itru, których aktywność wyznacza się za pomocą liczników proporcjonalnych (PC) lub liczników ciekłoscyntylacyjnych (LSC). 90Sr można uzyskać z próbek badawczych po osiągnięciu równowagi między 90Sr a 90Y lub poprzez bezpośredni pomiar 90Y. Wybór metody pomiaru uzależniony jest od pochodzenia zanieczyszczenia, właściwości badanej gleby, wymaganej dokładności pomiaru oraz zasobów dostępnych laboratoriów.
Metody te są wykorzystywane do monitorowania gleby po zrzutach, zarówno przeszłych, jak i obecnych, przypadkowych lub rutynowych, ciekłych lub gazowych. Obejmuje również monitorowanie skażenia spowodowanego globalnym opadem jądrowym.
W przypadku niedawnego opadu bezpośrednio po awarii jądrowej, udział 89Sr w całkowitej aktywności strontu nie będzie bez znaczenia. W niniejszej normie przedstawiono metodę pomiaru do wyznaczenia aktywności 90Sr w obecności 89Sr.
Metody badań opisane w niniejszym dokumencie mogą być również stosowane do pomiaru radionuklidów w szlamie, osadzie, materiale budowlanym i produktach, stosując odpowiednią procedurę pobierania próbek.
Używając próbek o wielkości 20 g i czasów zliczania 1 000 min, można osiągnąć granice wykrywalności (0,1 do 0,5) Bq·kg-1 dla 90Sr przy użyciu konwencjonalnego i dostępnego na rynku licznika proporcjonalnego lub licznika ciekłoscyntylacyjnego, gdy obecność 89Sr można pominąć. Jeżeli w badanej próbce występuje 89Sr, granice wykrywalności (1 do 2) Bq·kg-1 można uzyskać zarówno dla 90Sr, jak i 89Sr przy użyciu tej samej wielkości próbki, czasu zliczania i licznika proporcjonalnego lub licznika ciekłoscyntylacyjnego, jak w poprzedniej sytuacji.
