PN-EN ISO 1833-17:2020-09 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono metodę, z użyciem kwasu siarkowego, mającą na celu określenie
procentowej zawartości masy włókien chlorowych i określonych innych włókien, po usunięciu materii niewłóknistej,
w tekstyliach wykonanych z mieszanek

— bawełny, wiskozy, włókna miedziowego, włókien modalnych, włókien lyocell, acetatu, triacetatu, polimidu,
poliesteru, elastomultiestru, określonego akrylu i określonych włókien modakrylowych

z

— włóknami chlorowymi opartymi na homopolimerach chlorku winylu, polipropylenem, elastoolefiną,
melaminą i dwukomponentem polipropylenu/poliamidu.

Występujące modakryle dają klarowny roztwór po zanurzeniu w stężonym kwasie siarkowym.

Metodę tę można stosować, szczególnie zamiast metod opisanych w ISO 1833-12 i ISO 1833-13,
we wszystkich przypadkach, w których badanie wstępne wykazuje, że włókna chlorowe nie rozpuszczają się
całkowicie w dimetyloformamidzie lub w azeotropowej mieszaninie dwusiarczku węgla i acetonu.