PN-EN ISO 14916:2017-05 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie przedstawiono procedurę określania przyczepności powłok natryskanych cieplnie metodą odrywania pod wpływem rozciągania w kierunku prostopadłym do powierzchni powłoki przez zastosowanie próby rozciągania. Przy użyciu tej procedury zapewnia się porównywalność wyników badań.
Badanie to ma na celu określenie przyczepności między natryskaną cieplnie powłoką a materiałem podłoża lub między spoiwem a warstwą wierzchnią i/lub określenie wytrzymałości kohezyjnej danej warstwy wierzchniej systemu powłokowego. W pewnych przypadkach powłoki natryskane cieplnie mogą mieć więcej niż dwie warstwy. Metoda podana w niniejszym dokumencie ma również zastosowanie do określenia przyczepności między różnymi warstwami systemu powłokowego, który składa się z więcej niż dwóch warstw.
Badanie to jest wystarczające do wzajemnego porównania powłok wytworzonych przy użyciu takich samych lub podobnych materiałów powłokowych i procesów natryskiwania cieplnego. Badania przyczepności metodą odrywania nie stosuje się do wyznaczania wartości bezwzględnych do oceny trwałości powłok podczas eksploatacji.
Badanie jest stosowane do oceny wpływu przygotowania podłoża, warunków natryskiwania i parametrów procesu na przyczepność powłok natryskanych cieplnie. Może ono być również zastosowane do monitorowania trwałości wykonania i prawidłowości procesu natryskiwania.
UWAGA Przedstawiona próba rozciągania może być również stosowana dla bardzo cienkich powłok. Ponadto przenikanie spoiwa do powłok natryskanych cieplnie o wymaganym poziomie porowatości może być zminimalizowane przez użycie odpowiedniego spoiwa (folii zamiast cieczy). Dalsze instrukcje patrz 6.5.3. Przedstawiona próba rozciągania nie jest odpowiednia do określania przyczepności metodą odrywania powłok natryskanych cieplnie ze stopów przetapialnych z uwagi na ich wysokie wartości przyczepności.