PN-EN ISO 14362-1:2017-04 - wersja angielska

Opisano sposób wykrywania zastosowania niektórych barwników azowych, których używanie do produkcji i wykończenia wyrobów wykonanych z włókien tekstylnych jest zabronione, a które ulegają działaniu środka redukującego po ekstrakcji lub bez ekstrakcji barwnika z włókna.
Barwniki azowe uwalniające się w obecności środka redukującego bez ekstrakcji oznacza się wówczas gdy zastosowano pigmenty lub barwniki do barwienia włókien:
– celulozowe (np. bawełna, wiskoza);
– proteinowe (np. wełna, jedwab);
– syntetyczne (np. poliamid, akryl).
Barwniki azowe uwalniające się w obecności środka redukującego po ekstrakcji oznacza się wówczas gdy zastosowano barwniki dyspersyjne we włóknach chemicznych. Następujące włókna chemiczne mogą być barwione barwnikami dyspersyjnymi: poliestrowe, poliamidowe, octanowe, trójoctanowe, akrylowe i chlorowe.
Metoda jest odpowiednia dla wszystkich barwnych wyrobów włókienniczych tj. wyrobów barwionych, drukowanych i powlekanych.