PN-EN ISO 13788:2013-05 - wersja angielska

W niniejszej Normie Międzynarodowej podano uproszczone metody obliczania:
a) Temperatury powierzchni wewnętrznej komponentu budowlanego lub elementu budynku, poniżej której prawdopodobny jest rozwój pleśni, przy zadanej temperaturze wewnętrznej i wilgotności względnej. Metodę można również zastosować do oszacowania ryzyka kondensacji na innych powierzchniach wewnętrznych.
b) Ryzyka kondensacji międzywarstwowej spowodowanej dyfuzją pary wodnej. Zastosowana metoda nie uwzględnia licznych istotnych zjawisk fizycznych, obejmujących:
— zmienność właściwości materiałów z zawartością wilgoci;
— podciąganie kapilarne i przenoszenie wilgoci w fazie ciekłej wewnątrz materiałów;
— ruch powietrza z budynku do komponentu przez szczeliny lub wewnątrz przestrzeni powietrznych;
— zdolność materiałów do zawilgocenia sorpcyjnego.
W konsekwencji metoda ma zastosowanie tylko wtedy, gdy efekty tych zjawisk można uznać za nieistotne.
c) Czasu, jaki jest potrzebny, aby woda z dowolnego źródła, znajdująca się między dwiema warstwami o wysokiej paroodporności, wyschła oraz ryzyka kondensacji międzywarstwowej, występującej w innych miejscach komponentu, podczas procesu suszenia