Zakres
Niniejsza część normy IEC 62282 dotyczy konstrukcji, oznakowania i wymagań testowych przenośnych ogniw paliwowych. Takich, które nie są trwale zamocowane lub ich położenie nie jest w żaden inny sposób na stałe zabezpieczone. Celem przenośnych ogniw paliwowych jest wytworzenie energii elektrycznej.
Niniejszy dokument stosuje się dla prądu przemiennego i stałego dla przenośnych systemów paliwowych o znamionowym napięciu wyjściowym nie przekraczającym 600 V dla napięcia przemiennego i 850 V dla napięcia stałego, przeznaczonych do użytku zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz budynków. Wymienione ogniwa paliwowe nie są stosowane w miejscach niebezpiecznych w rozumieniu normy IEC 60050-426:2008, 426-03-01, chyba że dodatkowe podjęto dodatkowe środki bezpieczeństwa zgodnie z normą IEC 60079-0[5]1).
Niniejszy dokument nie odnosi się do przenośnych systemów ogniw paliwowych, które są:
1) trwale połączone do systemu dystrybucji energii elektrycznej,
2) trwale połączone do systemu dystrybucji paliw użytkowych,
3) mocy przesyłowej w sieci,
4) dla mocy napędowej pojazdów drogowych,
5) przeznaczone do stosowania na pokładach samolotów pasażerskich.
Ogniwa paliwowe, które zapewniają ładowanie akumulatorów w pojazdach hybrydowych, w których akumulator dostarcza energię i energię do napędzania pojazdu, nie są przedmiotem niniejszego dokumentu. Następujące paliwa i surowce paliwowe są uwzględnione w zakresie tego dokumentu:
• gaz ziemny,
• gaz płynny, tj. propan i butan,
• alkohole ciekłe, na przykład metanol, etanol,
• benzyny,
• olej napędowy (diesel),
• nafta,
• wodór,
• chemicznych wodorków.
Niniejsza norma nie wyklucza użycia podobnych paliw lub utleniaczy z innych źródeł niż powietrze, a wynikłe stąd zagrożenia adresowane są za pośrednictwem dodatkowych wymagań.
1) Cyfry w nawiasach kwadratowych dotyczą pozycji w Bibliografii.
