Procedura pomiaru dla oszacowania swoistego tempa pochłaniania energii przy ekspozycji człowieka na radiowe pola elektromagnetyczne pochodzące od doręcznych i noszonych na ciele bezprzewodowych urządzeń radiokomunikacyjnych -- Część 3: Systemy oparte na pomiarach wektorowych (Zakres częstotliwości od 600 MHz do 6 GHz)
Zakres
Niniejsza część normy IEC 62209 określa protokoły pomiaru i procedury badań dla powtarzalnych pomiarów uśrednionej przestrzennie wartości szczytowej swoistego tempa pochłaniania energii (psSAR) indukowanego wewnątrz uproszczonego modelu ludzkiej głowy lub ciała, przez urządzenia nadawcze o częstotliwości radiowej (RF) z określoną niepewnością pomiaru. Przedstawione są wymagania dotyczące oceny psSAR z wykorzystaniem systemów opartych na pomiarach wektorowych. Takie systemy wyznaczają psSAR na podstawie trójwymiarowej (3D) rekonstrukcji pola w zadanej objętości, zgodnie z wymaganiami niniejszego dokumentu dla systemu pomiarowego, kalibracji, oceny niepewności i metod walidacji. Protokoły i procedury dotyczące oceny psSAR mają zastosowanie do zdecydowanej większości osób, w tym dzieci, podczas korzystania z bezprzewodowych urządzeń komunikacyjnych działających w pobliżu głowy lub ciała człowieka.
Niniejszy dokument ma zastosowanie do bezprzewodowych urządzeń komunikacyjnych przeznaczonych do stosowania w pobliżu głowy lub ciała człowieka, w odległości do 200 mm włącznie. Niniejszy dokument może być stosowany do oceny zgodności SAR różnych typów bezprzewodowych urządzeń komunikacyjnych używanych przy uchu, przed twarzą, umieszczanych na ciele, w połączeniu z innymi urządzeniami i akcesoriami (RF) z funkcjami nadawczymi lub bez nich (np. klipsem do paska), lub wbudowanych w odzież. Zakres stosowalności normy obejmuje częstotliwości od 600 MHz do 6 GHz.
Procedury walidacji systemu przewidziane w niniejszym dokumencie obejmują częstotliwości od 600 MHz do 6 GHz.
Poprzez wykorzystanie systemu opartego na pomiarach wektorowych niniejszy dokument może być stosowany do oceny zgodności SAR różnych typów bezprzewodowych urządzeń komunikacyjnych.
Kategoria bezprzewodowych urządzeń komunikacyjnych obejmuje, ale nie jest ograniczona do telefonów komórkowych, mikrofonów bezprzewodowych, pomocniczych urządzeń nadawczych i nadajników radiowych w komputerach osobistych, komputerów stacjonarnych, laptopów, urządzeń wielopasmowych, z wieloma antenami i urządzeń typu "push-to-talk".
