PN-EN 50525-3-31:2011 - wersja polska

EN 50525-3-31 dotyczy przewodów jednożyłowych bez powłoki, o izolacji z mieszanki termoplastycznej niezawierającej halogenów, o małej emisji dymu i gazów korozyjnych wydzielających się podczas palenia. Napięcie znamionowe przewodów U0/U nie przekracza 450/750 V. Rozróżnia się dwa typy przewodów na napięcie 450/750 V, typ 1 i typ 2. Przewody typu 2 w porównaniu z przewodami typu 1 spełniają ostrzejsze wymagania w zakresie badania odporności na rozprzestrzenianie się płomienia (EN 60332-3-24) i szczególnie nadają się do układania w wiązkach (patrz także HD 516). Przewody są przeznaczone do układania na stałe. Maksymalna robocza temperatura żył przewodów objętych niniejszą normą wynosi 70 °C. Niniejszą EN 50525-3-31 zaleca się stosować łącznie z EN 50525-1, w której określono wymagania ogólne.