Zakres
W niniejszej normie podano wykaz płynów używanych w badaniach, których celem jest wykazanie, że zanieczyszczenie takimi rodzajami płynów, na które typowo mogą być narażone części składowe i podzespoły nie ma na nie szkodliwego wpływu.
Wymienione płyny są reprezentatywne dla tych powszechnie stosowanych w operacjach lotniczych i naziemnych i są dostosowane do wymagań dotyczących podatności na działanie płynów według ISO 7137. Wykazu tego nie należy uważać za wyczerpujący i dodatkowe płyny, dla których wymagane jest badanie, zaleca się włączyć do norm wyrobu. Niniejszą Normę, kiedy jest stosowana łącznie z wymaganiami dotyczącymi badań podanymi w Rozdziale 6 lub normie wyrobu należy traktować jako punkt startowy do badania części składowej w celu wyznaczenia jej minimalnej wydajności przy narażaniu na działanie wymienionych płynów.
Wyniki badań uzyskane z różnych źródeł przez znaczny czas wykazały, że w wielu przypadkach, zróżnicowane wyniki mogą zostać uzyskane podczas stosowania płynów, które są używane w eksploatacji. Praktyka określania płynów raczej na podstawie wydajności niż ich składników może oznaczać różnice w wynikach badań między partiami płynów otrzymanych od różnych producentów lub nawet od tego samego producenta.
Z tego względu w Normie EN 3909 zaleca się stosowanie „znormalizowanych płynów badawczych”, które są określone w oparciu o ich składniki i mogą zawierać substancje chemiczne, które można znaleźć w płynach powszechnie stosowanych.
Jeśli wyposażenie może być narażone na działanie płynów, które nie są ujęte w Tablicy 1 lub gdy uznaje się za niezbędne zastosowanie konkretnych płynów badawczych, to norma wyrobu powinna identyfikować ten konkretny wymagany płyn. Jeśli producent zdecyduje się na włączenie dodatkowych płynów (np. w celu spełnienia wymagań klienta), robi to na własne ryzyko.
