PN-EN 302-3:2017-10 - wersja angielska

W niniejszej Normie Europejskiej określono metodę oznaczania wpływu na wytrzymałość połączenia uszkodzeń włókien drzewnych spowodowanych, podczas cykli klimatyzacyjnych, działaniem kwasów znajdujących się w kleju lub środku gruntującym, stosowanym w procesie klejenia.
Jest ona odpowiednia do następujących zastosowań:
a) do oceny zgodności klejów z EN 301, EN 15425 oraz EN 16254;
b) do oceny przydatności i jakości klejów do drewnianych konstrukcji nośnych;
c) do określenia czy klej w połączeniu ma szkodliwy wpływ na wytrzymałość drewna, w wyniku oddziaływania chemicznego.
Niniejsze badanie jest przeznaczone głównie do uzyskiwania danych dotyczących właściwości użytkowych klejów do wykorzystania w klasyfikacji klejów do drewnianych konstrukcji nośnych, zgodnie z ich przydatnością do stosowania w określonym środowisku klimatycznym. Badanie wykonuje się na drewnie świerka pospolitego (Picea abies L.) lub buka (Fagus sylvatica L).
Niniejsza metoda nie jest przeznaczona do uzyskiwania danych liczbowych do projektowania i niekoniecznie umożliwia ocenę właściwości sklejonych elementów podczas eksploatacji.