Zakres
W niniejszym dokumencie określono wymagania i badania dotyczące budowy, użytkowania, bezpieczeństwa i produkcji zasilanych bateryjnie gazomierzy klasy 1,5 z kapilarnym termiczno-masowym czujnikiem przepływu (zwanych dalej miernikiem(-ami)). Odnosi się on do mierników mających współosiową pojedynczą rurkę, lub dwa przyłącza rurowe, które są używane do pomiaru objętości paliw gazowych 2-giej i 3-ciej rodziny, jak podano w EN 437:2018.
W ogólności, termin „przepływomierze termiczno-masowe” odnosi się do przyrządu mierzącego przepływ, wykorzystującego wymianę ciepła do pomiaru i wskazania strumienia przepływu gazu, jak zdefiniowano w ISO 14511.
UWAGA 1 Jakkolwiek wyraz „masa” jest obecny w definicji zasady działania, gazomierze objęte niniejszym dokumentem umożliwiają pomiar gazu w warunkach bazowych temperatury i ciśnienia.
Maksymalne ciśnienie robocze tych mierników nie przekracza 0,5 bar a maksymalny strumień przepływu nie przekracza 160 m3⋅h−1 w minimalnym zakresie temperatury otoczenia od −10 °C do +40 °C oraz zakresie temperatury gazu określonej przez producenta przy minimalnym zakresie 40 °C.
Niniejszy dokument stosuje się do mierników wskazujących objętość w warunkach bazowych, które są instalowane w miejscach o nieznacznych drganiach i wstrząsach. Stosuje się do mierników w:
- zamkniętych lokalizacjach (wewnątrz lub na zewnątrz z zabezpieczeniem, jak określono przez producenta) z kondensującą wilgocią lub bez kondensującej wilgoci;
lub, jeśli określono przez producenta:
- otwartych lokalizacjach (na zewnątrz bez jakichkolwiek osłon) zarówno z kondensującą wilgocią jak i bez kondensującej wilgoci;
oraz w lokalizacjach z zakłóceniami elektromagnetycznymi jakie mogą wystąpić w warunkach domowych, komercyjnych i w przemyśle lekkim..
Dla mierników które wskazują objętość nieprzeliczoną, można się odwołać do Załącznika C.
O ile nie określono inaczej, wszystkie ciśnienia podane w niniejszym dokumencie są nadciśnieniem.
Wymagania dla wskaźników elektronicznych, zaworów i dodatkowe wymagania dla baterii zamontowanych w mierniku oraz wszelkich innych dodatkowych funkcjonalności są podane w EN 16314:2013.
O ile nie określono inaczej w osobnym badaniu, badania przeprowadza się na miernikach zawierających zamierzone przez producenta urządzenia o dodatkowych funkcjonalnościach.
Rozdziały do 1 do 13 mają zastosowanie jedynie do projektu oraz badań typu.
