Zakres
W niniejszym dokumencie określono procedurę wyznaczania wytrzymałości powłoki i wynikającej z niej kohezji podczas próby rozciągania powłoki cylindrycznej.
Próba ma na celu wyznaczenie wytrzymałości powłoki na rozciąganie w kierunku równoległym do warstw natryskanych (prostopadłym do kierunku natryskiwania) i identyfikację różnic w jakości kohezji cząstek, co spowodowane jest wadami takimi jak wewnętrzne rozwarstwienia przy pęknięciach lub tlenki między natryskiwanymi cząstkami lub warstwami.
Próba rozciągania powłoki cylindrycznej nadaje się do powłok natryskiwanych cieplnie z materiałów metalowych (nie węglików ani ceramiki).
Próba rozciągania powłoki cylindrycznej nie nadaje się do powłok natryskiwanych przetopionych nakładanych przy użyciu stopów przetapialnych.
Próba może być wykorzystywana w systemach zapewnienia jakości i można ją stosować w celu optymalizacji powłoki przez identyfikację wpływu parametrów powłoki i materiałów powłokowych na jakość powłoki. Co więcej, w ten sposób można porównać powłoki, w szczególności natryskiwane zimnym gazem, z charakterystykami podobnych materiałów trwałych i ocenić jakość powłoki.
Próba ta nie jest zalecana dla cienkich powłok (grubość powłoki < 500 μm), gdyż w takich przypadkach można się spodziewać dużego rozrzutu wyników. Ze względu na wielkość próbki próba rozciągania powłoki cylindrycznej szczególnie nadaje się do procesów, w których stosuje się skupiony strumień natryskowy, gdzie ślad strumienia natryskowego jest silnie skoncentrowany, tak jak w przypadku natryskiwania zimnym gazem, naddźwiękowego natryskiwania płomieniowego (HVOF) czy natryskiwania plazmowego. Zastosowanie próby rozciągania powłoki cylindrycznej w procesach nakładania powłok wykorzystujących szeroki strumień natryskowy, takich jak natryskiwanie płomieniowe i natryskiwanie łukowe, może wymagać podjęcia specjalnych środków, np. zastosowania szablonu, który zapewni prawie pionowy kąt uderzenia.
