Zakres
Niniejsza Norma Europejska znajduje zastosowanie w przypadku tub aluminiowych o kształcie cylindrycznym i stożkowym, pokrytych wewnętrzną powłoką, wykorzystywanych głównie do pakowania produktów farmaceutycznych, kosmetycznych, higienicznych, spożywczych oraz artykułów gospodarstwa domowego. Wewnętrzna powłoka stanowi barierę umożliwiającą uniknięcie jakiegokolwiek kontaktu produktu z aluminium. W niniejszej normie ustanowiono metodę wykorzystującą siarczan(VI) miedzi(II), do wykrycia przewodności elektrolitycznej, jako jednego z kryteriów jakości powłoki wewnętrznej. Przewodność elektrolityczna powłoki wewnętrznej jest tylko jednym z kryteriów jakości tej powłoki. Metoda ta nie daje żadnych informacji o liczbie, ani o wymiarach porów, ani też o niepowlekanych powierzchniach, jak też nie podaje żadnej wskazówki na temat możliwych reakcji pomiędzy aluminiową tubą i produktem. Przewodność elektrolityczna nigdy nie powinna być traktowana jako jedyne kryterium w ocenie jakości, natomiast z reguły w powiązaniu z innymi parametrami takimi jak np. grubość powłoki, odporność na aceton i/lub amoniak i oczywiście w powiązaniu z wynikami poszerzonych badań stabilności.
