PN-EN 1369:2002 - wersja polska

Stosuje się do badań magnetyczno-proszkowych odlewów z ferromagnetycznego żeliwa i staliwa. Podano kryteria akceptacji za pomocą poziomów nasilenia określonych charakterem, powierzchnią i wymiarami występujących nieciągłości. Stosuje się do wszystkich odlewów ferromagnetycznych, niezależnie od metody odlewania. Odlew żeliwny lub staliwny jest ferromagnetyczny, wtedy gdy dla pola magnetycznego o natężeniu 24 kA/m jego indukcja magnetyczna jest wyższa niż 1 T (Tesla). Stosuje się tylko dla tych odlewów, które są wyznaczone do badań i do tej liczby procentowej odlewów, która podlega badaniom