Zakres
Niniejszy dokument dotyczy systemów przytwierdzeń Kategorii A – D podanych w EN 13481-1:2012, 3.1, stosowanych do mocowania szyn, do górnej powierzchni elementów betonowych lub stalowych w torach o nawierzchni bezpodsypkowej, wliczając tory na mostownicach na mostach, oraz do mocowania szyn w kanale szynowym w torach o nawierzchni bezpodsypkowej, dla maksymalnych nacisków osi i minimalnym promieniu łuku jak pokazano w Tablicy 1.
Wymagania mają zastosowanie do:
— systemów przytwierdzeń mocujących szynę poprzez stopkę i/lub szyjkę, w tym do systemów przytwierdzeń bezpośrednich oraz systemów przytwierdzeń pośrednich;
— systemów przytwierdzeń szyn o przekrojach zawartych w EN 13674-1 (z wyjątkiem 49E4) lub w EN 13674-4.
Niniejszy dokument nie ma zastosowania do systemów przytwierdzeń wykorzystywanych na podkładach drewnianych lub kompozytowych w torze o nawierzchni bezpodsypkowej, które określono w EN 13481-3. Niniejszy dokument nie ma zastosowania do systemów przytwierdzeń sztywnych, specjalnych systemów przytwierdzeń używanych w złączach śrubowych lub złączach klejonych lub specjalnych przytwierdzeń o małej sile zacisku stosowanych w celu złagodzenia skutków interakcji tor-most. Niniejszy dokument dotyczy zatwierdzenia typu kompletnych systemów przytwierdzeń. W układach torowych, w których znajdują się blokowe posadowienia szyny lub podkłady osadzone w „otulinie” (podkładki podpodkładowe), element betonowy i jego sprężysta podpora są uważane za części elastycznego systemu przytwierdzeń. Jeżeli układ toru zawiera pływające płyty (tj. sprężyście podparte elementy betonowe z więcej niż jednym mocowaniem na szynę), te elementy betonowe i ich sprężyste podpory są uważane za części toru o nawierzchni bezpodsypkowej, a nie za system przytwierdzeń.
