Zakres
Metoda jest stosowana do badania zachowania próbki pod określonym naprężeniem udarowym i do oszacowania kruchości lub odporności mechanicznej próbki. Metoda jest zalecana dla następujących materiałów: sztywnych tworzyw termoplastycznych do prasowania, tworzyw termoutwardzalnych w postaci arkuszy w tym laminatów, tworzyw wzmocnionych włóknami. Metody nie stosuje się do badania tworzyw porowatych. Metoda ma zastosowanie do kontroli produkcji jak również do oceny tłoczyw i wyrobów z tworzyw sztucznych na zgodność z normami przedmiotowymi. Metoda polega na złamaniu próbek w kształcie pionowej beleczki jednym uderzeniem wahadłowego młotka. Podano 3 definicje, aparaturę, przygotowanie próbki do badania, wykonanie oznaczania, obliczenie wyników i protokół badania.
