PN-ISO 815-1:2025-05 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono metody oznaczania charakterystyk odkształcenia trwałego po ściskaniu gum i kauczuków termoplastycznych w temperaturze otoczenia (jedna metoda) lub podwyższonej (trzy metody, A, B i C w zależności od sposobu uwalniania próbki do badań po zakończeniu badania).

Metody przeznaczone są do pomiaru zdolności gum o twardości w zakresie od 10 IRHD do 95 IRHD do zachowania swoich właściwości elastycznych w określonych temperaturach po długotrwałym ściskaniu przy stałym odkształceniu (zwykle 25%) w jednym z opisanych alternatywnych warunków odkształceń. W przypadku gumy o nominalnej twardości 80 IRHD i wyższej stosowane jest, niższe odkształcenie po ściskaniu wynoszące 15% dla nominalnej twardości od 80 IRHD do 89 IRHD i 10% dla nominalnej twardości od 90 IRHD do 95 IRHD.

UWAGA 1 Podczas ściskana gumy, mogą wystąpić zmiany fizyczne lub chemiczne, które uniemożliwiają powrót gumy do jej pierwotnych wymiarów po zwolnieniu siły odkształcającej. Wynikiem jest odkształcenie, którego wielkość zależy od czasu i temperatury ściskania, a także od czasu, temperatury i warunków regeneracji. W podwyższonych temperaturach zmiany chemiczne stają się coraz ważniejsze i prowadzą do trwałego odkształcenia.

UWAGA 2 Krótkotrwałe badania odkształcenia trwałego po ściskaniu, zwykle dla 24 h w temperaturach podwyższonych są powszechnie stosowane jako miara stanu utwardzania, sposób klasyfikacji materiałów i specyfikacji w celu zapewnienia jakości związku. Dłuższe badania zwykle dla 1 000 h w temperaturach podwyższonych uwzględniają efekt starzenia i są często stosowane do przewidywania wydajności użytkowania, w tym materiałów uszczelniających. Krótkotrwałe badania w temperaturze otoczenia pokazują głównie efekt zmian fizycznych (ponowna orientacja łańcuchów cząsteczkowych i wypełniaczy).