Papier, tektura, masy włókniste i celulozowe nanomateriały -- Oznaczanie zawartości suchej substancji metodą suszarki komorowej -- Część 2: Zawiesiny celulozowych nanomateriałów
Zakres
W niniejszym dokumencie podano metodę suszarki komorowej do oznaczania zawartości suchej substancji w zawiesinach celulozowych nanomateriałów. Procedura ma zastosowanie do celulozowych zawiesin nanomateriałów, które nie zawierają znacznych ilości materiałów lotnych w temperaturze 105 ° C ± 2 ° C, innych niż woda. Ma zastosowanie, na przykład, w przypadku próbek zawiesin celulozowych nanomateriałów pobranych do badań chemicznych i fizycznych w laboratorium, gdy wymagane jest równoczesne oznaczanie zawartości suchej substancji.
UWAGA 1 W ISO 638-1[1] podano zawartość suchej substancji papieru, tektury, masy włóknistej i celulozowych nanomateriałów w postaci stałej, z których wszystkie mogą być wytwarzane z materiałów pierwotnych i/lub pochodzących z recyklingu; w ISO 287[2] podano określenie zawartości wilgoci w partii papieru i tektury; w ISO 4119[3] podano oznaczanie stężenia wodnych zawiesin masy włóknistej; w ISO 801 (wszystkie części)[4] podano oznaczenie masy handlowej partii.
UWAGA 2 W niniejszym dokumencie określono całkowitą zawartość suchej substancji w próbce, w tym wszelkie rozpuszczone substancje stałe. Jeżeli pożądana jest tylko zawartość materiału celulozowego wolnego od rozpuszczonych substancji stałych, rozpuszczone substancje stałe są usuwane przed pomiarem zawartości suchej substancji, np. przez mycie lub dializę, dbając o zachowanie całego materiału celulozowego.